Bij het naderen van het weekeinde wordt de stemming van Marco Dijkstra (26) steeds beter. Hij verheugt zich er altijd intens op om met zijn ploeg Poolster uit Spijk wedstrijden te spelen. Poolster is voor Dijkstra zijn lust en zijn leven.
,,Ik speel hier al vanaf de F-jes’’, vertelt de in het dagelijkse leven aan drie basisscholen in Appingedam en Spijk werkzame gymnastiekleraar. Ik kijk elke week naar de zaterdag uit. Bij Poolster voel ik me volledig op mijn gemak. Het is een prachtige dorpsclub met veel vrijwilligers. Iedereen voelt zich betrokken bij de club. Er heerst bij Poolster een fantastische sfeer.’’
Poolster op termijn derde klasse
Poolster presteert dit seizoen redelijk in 4C van het zaterdagvoetbal. De titel zit er niet in, maar Dijkstra ziet het zeker als doel om de derde klasse met dit elftal ooit te bereiken. ,,Dit jaar is het niet reëel. Middelstum is volgens mij niet meer in te halen. We maken met onze jonge ploeg onder trainer Jeroen de Groot wel stappen. Op lange termijn moet de derde klasse mogelijk zijn.’’ Het jonge elftal, Dijkstra is met zijn 26 jaar ongeveer de oudste speler, was in voetballend opzicht altijd goed. ,,Maar we kunnen nu ook beter schakelen naar vechtvoetbal als het moet’’, legt Dijkstra uit. ,,Wij winnen steeds meer duels en zijn meer een team dan voorheen.’’
Trainer bij Be Quick 1887
Dijkstra woont met zijn vriendin sinds een jaar in Harkstede en heeft trainersambities. Hij trainde ooit een jeugdelftal van Be Quick 1887 en stopt toen met zelf te voetballen. ,,Het viel echter niet meer te combineren’’, legt hij uit. ,,Ik heb een drukke baan als gymdocent. Naast de trainingen op zaterdag moest ik het hele land door met dat elftal. Ik heb daarom afscheid genomen van Be Quick 1887. Ik miste bovendien het actieve voetbal bij Poolster. In de toekomst wil ik mijn trainerscarrière wel weer oppakken. Op dit moment vind ik zelf voetballen echter nog veel te leuk.’’
Promotie Poolster
Dijkstra denkt nog altijd met genoegen terug aan de promotie van Poolster van een jaar of zeven geleden naar de derde klasse. ,,We moesten een dubbelwedstrijd tegen Godlinze spelen’’, gaat hij terug in zijn herinnering. ,,Uit speelden we gelijk en thuis trokken we het over de streep. Dat was een prachtige gebeurtenis.’’
