De meisjes van B1 van FVV hebben vooral veel plezier
Het WK voetbal voor vrouwen in Canada tijdens de zomermaanden van 2015 gaf Nick Schaefer (26) een extra impuls om een meisjesstem bij de vereniging FVV op te richten. Schaefer ontdekte via internet dat het meisjesvoetbal als snelst groeiende sport wereldwijd in vliegende vaart omhoogschoot. Hij dacht ‘dat kan ook bij FVV’. Er waren reeds acht meisjes actief bij de vereniging uit Hoogezand. Schaefer ging zich sterk maken voor de totstandkoming van meisjesvoetbal bij FVV, nadat van het bestuur groen licht kreeg. Om meisjesleden te werven deelde hij flyers in winkelcentra uit en op facebook werd er ook aandacht aan besteed. Het gevolg was dat er opeens voldoende meisjes zich aanmeldden om met een Meisjes B-elftal onder de 17 jaar te starten.
Nog geen uitzonderlijke prestaties
Schaefer is hoofdtrainer en leider van het elftal. Hij krijgt daarbij de steun van een assistent-leidster en een vaste grensrechter, die tevens als accident-trainer fungeert. Het meidenteam speelt in de eerste klasse, maar tot echt uitzonderlijke prestaties is het tot nu toe nog niet gekomen. ,,Niet elk meisje kan nu al goed voetballen. Er spelen ook meisjes in die nog maar net zijn begonnen en aanvankelijk bij wijze van spreken nog geen skippybal tien meter naar voren konden schieten. De betere speelsters accepteren echter de tekortkomingen en doen vreselijk hun best om hun teamgenootjes op een hoger niveau te brengen. De onderlinge verschillen worden steeds kleiner.’’
Onderlinge sfeer
Er bestaat bij dit meisjeselftal weliswaar (nog) geen ‘Derde helft’, maar er is wel heel veel onderling contact. De meiden hebben bijvoorbeeld een whatsapp-groepje opgericht, waar ze beurtelings leuke dingen op mogen zetten. Ook vinden er regelmatige leuke uitstapjes plaats. Onlangs mochten ze op uitnodiging van FC Groningen voor een wedstrijd in de Euroborg op de middellijn een enorm grote vlag laten wapperen.
De sfeer is geweldige laat Schaefer weten. Hij werd tijdens een barbecue slachtoffer van een jolige bui van de meiden. De enthousiaste trainer werd zomaar door zijn pupillen in een nabijgelegen zwembad geworpen. ,,Ik was er enigszins op voorbereid’’, zegt hij. ,,Ik had uit voorzorg mijn horloge al afgedaan, waarna ik er aan moest geloven. Ik zorgde er echter ook voor dat sommige speelsters even later ook in het water lagen.’’